سهراب ام‌جی با نام واقعی سهراب مرشدی یکی از چهره‌های شناخته‌شده و تأثیرگذار در دنیای رپ فارسی است که نقش مهمی در شکل‌گیری، رشد و جهانی شدن این سبک موسیقی در ایران داشته است. او به‌عنوان یکی از اعضای اصلی گروه زدبازی (Zedbazi) شناخته می‌شود؛ گروهی که نه‌تن ها جریان جدیدی را در موسیقی خیابانی ایران آغاز کرد، بلکه سبک زندگی و زبان نسل جدید را نیز تحت تأثیر قرار داد. سهراب از همان ابتدا با صدای خاص، لحن آرام و اشعار دقیق خود توانست جایگاه ویژه‌ای میان طرفداران رپ فارسی پیدا کند و بعد ها با فعالیت‌های انفرادی‌اش ثابت کرد که فراتر از یک عضو گروه، هنرمندی مستقل و خلاق است.
آغاز مسیر هنری و شکل‌گیری زدبازی
شروع فعالیت هنری سهراب مرشدی به اوایل دهه ۸۰ بازمی‌گردد؛ زمانی که رپ فارسی هنوز یک سبک ناشناخته بود و تعداد خوانندگان این حوزه از انگشتان دست فراتر نمی‌رفت. سهراب در همان دوران با ساشا سبحانی، مهراد هیدن و سامان ویلسون آشنا شد و این آشنایی سرآغاز تشکیل گروهی شد که بعداً به نماد یک نسل تبدیل شد: زدبازی.
گروه زدبازی در ابتدا فعالیت خود را با ضبط آهنگ در استودیو های خانگی آغاز کرد و در مدت کوتاهی توانست با انتشار قطعاتی چون “Tabestoon Kootahe” و “Bache Mahal” به شهرت برسد. در این آثار، صدای آرام و اجرای بی‌تکلف سهراب ام‌جی در تضاد با انرژی و خشم سایر اعضا قرار داشت و همین تفاوت باعث شد تا شنوندگان به‌سرعت او را به‌عنوان متعادل‌ترین صدای گروه بشناسند.
نقش سهراب در موفقیت زدبازی
سهراب ام‌جی برخلاف تصور بسیاری، فقط یک خواننده در گروه نبود؛ او از پایه‌گذاران اصلی هویت هنری و زبانی زدبازی محسوب می‌شود. شعرهایش اغلب دارای نگاهی واقع‌گرایانه و در عین حال شاعرانه بودند. او با ترکیب واژگان کوچه و خیابان با مفاهیم احساسی و اجتماعی توانست زبانی جدید برای رپ فارسی بسازد.
او در مصاحبه‌های مختلف عنوان کرده است که هدف اصلی‌اش در موسیقی، نشان دادن واقعیت زندگی نسل جوان ایران بدون فیلتر و اغراق بوده است. همین نگاه صادقانه، سبب شد که سهراب به یکی از محبوب‌ترین اعضای گروه در میان طرفداران وفادار تبدیل شود.
دوران انشعاب و شروع فعالیت انفرادی
پس از چند سال همکاری مشترک، اختلافاتی میان اعضای زدبازی شکل گرفت و گروه به دو شاخه اصلی تقسیم شد. در این دوران، بسیاری از مخاطبان تصور کردند که سهراب از صحنه موسیقی کنار رفته است، اما او در سکوت مشغول آماده‌سازی پروژه‌های شخصی خود بود.
با انتشار آهنگ‌هایی چون “Yadame” و “Inja Tehran” سهراب ام‌جی نشان داد که توانایی ادامه مسیر به‌صورت مستقل را دارد. در این آثار، سبک موسیقی او پخته‌تر، مفهومی‌تر و شخصی‌تر شد. برخلاف دوران زدبازی که بیشتر بر هیجان و جنجال تکیه داشت، در پروژه‌های انفرادی سهراب شاهد تفکر، تجربه و روایت شخصی از زندگی واقعی هستیم.
همکاری‌ها و پروژه‌های موسیقایی
سهراب ام‌جی در طول فعالیت انفرادی خود با چهره‌های مطرحی از دنیای رپ فارسی مانند خلسه، پوبون، لیتو، سیجل و عرفان پایدار همکاری کرده است. همکاری‌های او با لیتو در پروژه‌های مشترکی مانند “Pashmam” و “Ye Kami Boro Bala” از موفق‌ترین کار های او محسوب می‌شوند.
در این آثار، سهراب تلاش کرده تا علاوه بر حفظ هویت موسیقایی خود، صدا و حس نسل جدید را نیز در کارهایش منعکس کند. او در مصاحبه‌ای گفته بود: «رپ یعنی روایت؛ یعنی گفتن واقعیت به زبان خودت. من سعی کردم همیشه صادق بمونم، حتی اگه مخاطب خوشش نیاد.» همین صداقت در بیان و دوری از نمایش اغراق‌آمیز، باعث شده تا موسیقی او همیشه واقعی، انسانی و باورپذیر باقی بماند.
استایل و نگاه هنری سهراب ام‌جی
سهراب در دنیای موسیقی با لحن آرام و رفتار متینش شناخته می‌شود. او بر خلاف بسیاری از رپر های ایرانی، به ندرت وارد حواشی شخصی یا درگیری‌های مجازی می‌شود و ترجیح می‌دهد با آثارش حرف بزند نه با حاشیه‌ها.
از نظر استایل نیز همیشه سادگی و اصالت را در اولویت قرار داده است. او در کلیپ‌ها و تصاویر خود از پوشش‌های ساده اما هماهنگ استفاده می‌کند که نشان‌دهنده ذهن منظم و شخصیت متفکرش است. همین نگاه باعث شده تا در دنیای پرهیاهوی موسیقی، همچنان شخصیت هنرمندانه و محترمانه‌ای داشته باشد.
مضامین شعر و تفکر در آثار سهراب
اشعار سهراب ام‌جی آمیزه‌ای از تجربه شخصی، جامعه‌پذیری و روان‌کاوی اجتماعی است. او به‌جای بیان مستقیم احساسات، آن ها را در قالب استعاره‌ها و فضا های ذهنی روایت می‌کند. در آهنگ‌هایش مفاهیمی مانند تنهایی، ناآرامی، تضاد بین موفقیت و خستگی، و معنای واقعی زندگی به چشم می‌خورد.
برخلاف تصور بسیاری، سهراب هیچ‌گاه به دنبال نمایش لاکچری بودن یا زندگی مرفه نبوده است. او در ترانه‌هایش بیش از هر چیز درباره انسانیت، گذر زمان و تضاد میان درون و بیرون انسان حرف می‌زند.
سهراب و زندگی در خارج از ایران
پس از مدتی فعالیت در ایران، سهراب تصمیم به مهاجرت گرفت تا بتواند در فضایی آزادتر کار کند. او در خارج از کشور به‌صورت مستقل به تولید موسیقی پرداخت و با چند برند بین‌المللی در زمینه موسیقی دیجیتال همکاری داشت. در حال حاضر نیز بیشتر پروژه‌های ضبط و انتشار آثارش از طریق استودیو های خصوصی در ترکیه و انگلستان انجام می‌شود.
او بار ها اشاره کرده که زندگی در خارج از ایران برایش هم آزادی به همراه داشته و هم دلتنگی. در یکی از گفت‌وگوهایش گفته بود: «ایران بخشی از منِ واقعیه، ولی برای ساختن باید ازش فاصله بگیری تا بتونی بهتر ببینیش.» این جمله فلسفه‌ی درونی بسیاری از کار های اخیرش را توضیح می‌دهد.
محبوبیت در فضای مجازی
سهراب ام‌جی در شبکه‌های اجتماعی از جمله اینستاگرام و یوتیوب حضور فعالی دارد. در صفحه رسمی‌اش، بخش بزرگی از پست‌ها به معرفی پروژه‌های جدید و پشت صحنه آثار اختصاص دارد. برخلاف بسیاری از رپرها، او کمتر از زندگی شخصی خود پست می‌گذارد و تمرکزش را روی هنر حفظ کرده است.
در یوتیوب نیز کانال رسمی او شامل ویدیوکلیپ‌ها، مصاحبه‌ها و نسخه‌های زنده از اجرای آهنگ‌هایش است که هرکدام بازدید بسیار بالایی دارند. همین ارتباط مستقیم با مخاطبان باعث شده که سهراب جایگاه خود را در میان نسل جوان حفظ کند و همچنان یکی از پرشنونده‌ترین رپر های فارسی‌زبان باشد.
مسیر فعلی و برنامه‌های آینده
در سال‌های اخیر، سهراب ام‌جی تمرکز خود را بر ساخت آلبوم‌های مفهومی و شخصی گذاشته است. او به‌دنبال ساخت موسیقی‌هایی است که نه فقط گوش‌نواز بلکه تفکربرانگیز باشند. طبق گفته خودش، هدفش از ادامه فعالیت هنری این است که نسل بعدی رپر ها بتوانند در مسیر حرفه‌ای‌تر و آگاهانه‌تری قدم بگذارند.
او در حال حاضر روی پروژه‌ای کار می‌کند که به گفته خودش «ترکیبی از زندگی شخصی، تجربه مهاجرت و نگاه جدیدش به موسیقی» خواهد بود. انتظار می‌رود این آلبوم در سال آینده منتشر شود و ادامه‌دهنده همان خط فکری عمیق و آرام او باشد.
آس بت 90
سبک موسیقی و ویژگی صدای سهراب ام‌جی
سهراب ام‌جی از همان ابتدای فعالیت خود در دنیای موسیقی، سبکی منحصربه‌فرد داشت که او را از دیگر اعضای گروه زدبازی متمایز می‌کرد. صدای خاص، کنترل‌شده و بدون اغراق او، در کنار لحن آرام و روایتگرش باعث شد شنونده در هر قطعه احساس نزدیکی و اعتماد کند. سهراب برخلاف بسیاری از رپر های فارسی، به دنبال فریاد زدن احساسات نیست، بلکه تلاش می‌کند آن ها را در قالبی عمیق، شاعرانه و گاه فلسفی بازگو کند.
در ساختار موسیقی او می‌توان ترکیبی از هیپ‌هاپ کلاسیک، رپ خیابانی و المان‌های موسیقی الکترونیک را مشاهده کرد. ریتم‌های منظم و دقیق در کنار شعرهایی که گاه ساده و گاه پر از استعاره‌اند، فضایی خلق می‌کنند که شنونده را به تفکر وا‌می‌دارد. این سبک خاص سبب شده تا او حتی در سکوت‌هایش نیز قدرت انتقال احساس داشته باشد.
الهام‌ها و مسیر تکامل هنری
سهراب در مصاحبه‌های خود بار ها اشاره کرده که از خوانندگان رپ آمریکایی دهه ۹۰ مانند Nas و Jay-Z الهام گرفته، اما هیچ‌گاه سعی نکرده از آن ها تقلید کند. او می‌گوید ترجیح می‌دهد موسیقی‌اش روایت زندگی ایرانی باشد، حتی اگر شنونده غیرایرانی نتواند همه جزئیات را درک کند. همین وفاداری به ریشه‌ها باعث شده تا موسیقی او نه تقلیدی بلکه بازتابی از فرهنگ و واقعیت نسل جوان ایران باشد.
در آثار اخیرش، استفاده از ساز های زنده، افکت‌های مینیمال و ساختار های آرام‌تر نشان می‌دهد که سهراب به سمت پختگی کامل حرکت کرده است. او دیگر فقط یک رپر نیست؛ بلکه آهنگسازی است که می‌خواهد با موسیقی حرف بزند، نه صرفاً با کلمات.
همکاری‌ها و روابط هنری
یکی از نقاط قوت سهراب ام‌جی، توانایی او در همکاری مؤثر با دیگر هنرمندان است. در طول دو دهه فعالیت، او با چهره‌هایی چون سیجل، لیتو، پوبون، خلسه، عرفان پایدار، علی‌بی و تهم همکاری کرده است. هر همکاری برای او فرصتی بوده تا سبک خود را بازتعریف کند و صدای جدیدی خلق کند.
در قطعه‌هایی مانند “Khodet Migiri” و “Ye Kami Boro Bala” همکاری او با لیتو به یکی از موفق‌ترین پروژه‌های مشترک موسیقی رپ فارسی تبدیل شد. حضور سهراب در این آهنگ‌ها تعادل بین انرژی و آرامش ایجاد می‌کند. بسیاری از شنوندگان معتقدند هر جا صدای سهراب در آهنگی شنیده شود، اثر رنگ و روح تازه‌ای می‌گیرد.
تأثیر بر نسل جدید رپر ها
تأثیر سهراب ام‌جی بر نسل جدید رپر های ایرانی غیرقابل انکار است. بسیاری از رپر های جوان مانند هیچکس، رضا پیشرو و لیتو در مصاحبه‌های خود گفته‌اند که او یکی از افرادی بوده که الهام‌بخش مسیرشان بوده است. با این حال، تفاوت سهراب در نوع نگاهش به موسیقی است. او هرگز سعی نکرد تقلیدی از فرهنگ غربی باشد، بلکه با صداقت درباره زندگی روزمره، شکست‌ها، دلتنگی‌ها و امید ها صحبت کرد. همین صداقت باعث شد شنونده حس کند او یکی از خودشان است، نه چهره‌ای دست‌نیافتنی.
نگاه سهراب به شهرت و موفقیت
در دنیایی که بسیاری از هنرمندان به دنبال فالوور و نمایش هستند، سهراب مسیر متفاوتی را انتخاب کرده است. او به‌ندرت درباره دارایی، شهرت یا زندگی شخصی‌اش صحبت می‌کند و حتی گفته که موفقیت واقعی برایش زمانی است که موسیقی‌اش شنیده شود، نه زمانی که نامش در تیتر رسانه‌ها قرار گیرد.
سهراب در یکی از لایو های خود گفته بود: «من دنبال فالوور نیستم، دنبال فهمم. اگه یکی آهنگمو گوش کنه و حس کنه تن ها نیست، کارم تمومه.» همین طرز فکر فلسفی و انسانی باعث شده تا او در میان طرفدارانش نه فقط یک رپر، بلکه یک نماد از صداقت و تفکر باشد.
حواشی و چالش‌های شخصی
با وجود پرهیز از درگیری‌های بی‌فایده، سهراب ام‌جی نیز از حواشی دور نبوده است. در سال‌های گذشته شایعاتی درباره اختلاف او با اعضای سابق زدبازی، مخصوصاً سیجل و مهراد، منتشر شد. با این حال، سهراب در گفت‌وگوهایش همیشه تأکید کرده که این اختلافات حرفه‌ای بوده و هرگز جنبه شخصی نداشته‌اند.
او در سال ۱۳۹۹ در پیج خود نوشت: «هرکسی مسیر خودش رو داره، مهم اینه که هنوز به کاری که می‌کنیم ایمان داریم.» همین رویکرد محترمانه باعث شد حتی منتقدانش نیز برای او احترام قائل باشند.
زندگی شخصی و سبک زیست
سهراب فردی درون‌گرا و آرام است. او بیشتر وقت خود را صرف مطالعه، نوشتن و ساخت موسیقی می‌کند. در مصاحبه‌ای اشاره کرده بود که نوشتن برایش نوعی درمان است؛ راهی برای فهمیدن خودش. او از فلسفه و روان‌شناسی الهام می‌گیرد و بار ها به نویسندگانی چون نیچه و داستایوفسکی اشاره کرده است. همین علاقه به ادبیات باعث شده تا شعرهایش عمق معنایی بیشتری داشته باشند.
تأثیر سهراب ام‌جی بر فرهنگ جوانان
شاید یکی از مهم‌ترین دستاورد های سهراب ام‌جی، تغییر در درک عمومی از رپ فارسی باشد. قبل از ظهور او، رپ در ایران بیشتر با اعتراض، عصبانیت و ناسزا گره خورده بود. اما سهراب این فضا را به سمتی جدید برد؛ جایی که رپ می‌تواند آرام، احساسی، فلسفی و حتی عاشقانه باشد.
نسل جوان با موسیقی او توانست بین احساسات درونی و واقعیت بیرونی پلی بزند. او بدون اینکه شعار بدهد، به مخاطبان یاد داد چطور واقعی باشند و خودشان را بپذیرند. در واقع، سهراب تن ها یک رپر نیست؛ او صدای درونی یک نسل است که بین سنت و مدرنیته، بین امید و ناامیدی، بین خشم و آرامش گرفتار شده‌اند.
سهراب ام‌جی و آینده کاری
در حال حاضر سهراب ام‌جی در حال کار روی آلبومی جدید است که طبق گفته خودش مفهومی‌تر از آثار قبلی خواهد بود. او قصد دارد در این پروژه مرز میان موسیقی، فلسفه و روایت شخصی را از بین ببرد. این آلبوم شامل قطعاتی است که به موضوعاتی مانند مهاجرت، دلتنگی، تغییر و جست‌وجوی هویت می‌پردازد.
سهراب در یکی از پست‌های خود نوشته بود: «آدم وقتی از ریشه‌اش جدا میشه تازه می‌فهمه کجای دنیاست.» این جمله نشان‌دهنده مسیر ذهنی و احساسی او در سال‌های اخیر است؛ هنرمندی که همواره در حال سفر است، چه در جغرافیا و چه در درون خود.
نگاهی به جایگاه سهراب ام‌جی در تاریخ رپ فارسی
نام سهراب ام‌جی را می‌توان در کنار بزرگ‌ترین چهره‌های تاریخ رپ فارسی قرار داد. او نه تن ها بخشی از گذشته این سبک است، بلکه مسیر آینده را نیز شکل داده است. با ترکیب تفکر، هنر و صداقت، توانست از مرز زمان عبور کند و به نماد یک فرهنگ تبدیل شود.
او در ذهن طرفدارانش نه فقط به‌عنوان عضوی از زدبازی، بلکه به‌عنوان چهره‌ای مؤثر، متفکر و جاودانه شناخته می‌شود که ثابت کرد رپ می‌تواند شعور داشته باشد، می‌تواند فلسفه باشد و می‌تواند با کمترین کلمه، عمیق‌ترین احساس را منتقل کند. اگر بخواهیم سهراب ام‌جی را در یک جمله خلاصه کنیم، باید گفت:او صدای آرام یک نسل پرهیاهوست.
جمع‌بندی نهایی درباره سهراب ام‌جی
سهراب ام‌جی را می‌توان یکی از ستون‌های اصلی رپ فارسی دانست؛ هنرمندی که نه‌تن ها مسیر خود را ساخت، بلکه مسیر بسیاری از هنرمندان دیگر را نیز روشن کرد. او از همان ابتدا ثابت کرد که برای ماندگار شدن، نیازی به جنجال و نمایش نیست، بلکه صداقت، تفکر و مداومت مهم‌ترین ابزار یک هنرمند واقعی‌اند.
سهراب با صدایی آرام و در عین حال نافذ، توانست احساسی را منتقل کند که کمتر خواننده‌ای قادر به بیان آن بوده است. او هیچ‌گاه تلاش نکرد قهرمان یا اسطوره باشد؛ تن ها می‌خواست خودش باشد و همین سادگی، او را تبدیل به الگویی برای نسل جوان کرد. موسیقی سهراب ام‌جی از جنس فریاد نیست، از جنس زمزمه است؛ صدایی که در دل زندگی جریان دارد و در ذهن شنونده می‌ماند.
او از دل کوچه‌ها و خیابان‌های تهران برخاست، در کنار دوستانش زدبازی را ساخت و در ادامه مسیر، به تنهایی راه خود را ادامه داد. امروز، او در نقطه‌ای ایستاده که نه به شهرت محتاج است و نه به تأیید دیگران. صدای او خود گواهی‌ست بر مسیری که با تعهد، تفکر و عشق پیموده است.
تأثیر سهراب بر فرهنگ موسیقی ایران فراتر از چند آهنگ یا آلبوم است. او سبکی از بیان را وارد موسیقی فارسی کرد که در آن احساس، فلسفه و واقع‌گرایی در کنار هم معنا پیدا می‌کنند. آثار او پلی میان هنر خیابانی و تفکر انسانی‌اند؛ میان واقعیت و رؤیا، میان خشم و آرامش.
اگر روزی بخواهیم تاریخ رپ فارسی را مرور کنیم، نام سهراب ام‌جی نه فقط در صفحات آن، بلکه در قلب مخاطبانش حک شده است. او نماد نسلی است که در میان سروصدا، آرام حرف زد و شنیده شد.
